Ślub konkordatowy – najważniejsze informacje

Ślub konkordatowy – najważniejsze informacje

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu polskie prawo nie przewidywało ślubów konkordatowych. Obecnie nie wyobrażamy sobie, że trzeba brać dwa odrębne śluby, z których jeden będzie ważny w świetle prawa cywilnego, a drugi wedle prawa kościelnego. Od 1998 roku w Polsce można wziąć ślub wyznaniowy (konkordatowy), który zakłada jedną ceremonię zaślubin, która wymaga dopełnienia określonych formalności. Czym zatem jest ślub konkordatowy i jak się do niego przygotować od strony „papierologicznej”?

Ślub konkordatowy

Za czasów naszych rodziców, którzy decydowali się na formalizację związku, musieli oni planować dwie ceremonie zaślubin. Jedną w Urzędzie Stanu Cywilnego, drugą w kościele swojego wyznania. Połączenie obu tych form zawarcia związku małżeńskiego nazwano ślubem konkordatowym lub wyznaniowym. Ślub wyznaniowy jest zatem jednocześnie aktem prawnym i ceremonią kościelną. Ślub konkordatowy jest zdecydowanym ułatwienie dla naszego pokolenia, które nie musi ustalać swojego terminarza pod dwie ważne daty. Ślub konkordatowy nabiera mocy prawnej w momencie przedłożenia odpowiednich dokumentów do USC.

Chcesz dowiedzieć się więcej o ślubach? Odwiedź: http://slubny24.pl/

Czy ślub konkordatowy mogą wziąć tylko katolicy?

Polska jest krajem dość konserwatywnym z uwagi na duże wpływy Kościoła katolickiego. Zdecydowana większość społeczeństwa, bo aż 33 mln mieszkańców Polski przystąpiło do chrztu świętego (dane wg GUS z 2017 roku). To pokazuje, że Polska jest jednym z najbardziej religijnych krajów na świecie. Jednak w naszym społeczeństwie nie brakuje osób innego wyznania.

Ślub konkordatowy mogą wziąć nie tylko katolicy, ale również osoby należące m.in. do Kościoła:

  • ewangelicko-augsburskiego

  • ewangelicko-reformowanego RP

  • adwentystów dnia siódmego

  • zielonoświątkowców

  • baptystów

Od czego zacząć przygotowania do ślubu konkordatowego?

Pierwszym krokiem do zawarcia ślubu wyznaniowego jest wizyta w kancelarii kościoła, w którym planujecie ceremonię ślubną. Pierwsza wizyta u księdza powinna odbyć się na około 6 miesięcy przed ślubem. Kierując swoje kroki do kancelarii parafialnej powinniście mieć ze sobą akt chrztu wraz z adnotacją o przyjęciu sakramentu bierzmowania. Taki dokument ma obowiązek wydać parafia, w której Was ochrzczono. Osoba, w której parafii ma się odbyć ślub (najczęściej jest to kościół, do którego należy panna młoda) nie musi tego robić. Oprócz aktu chrztu, księdzu należy dostarczyć dowód osobisty.

Nie obejdzie się również bez dostarczenia zaświadczenia o zaliczeniu nauk przedmałżeńskich, które organizowane są przez odpowiednie do tego osoby. Takie zaświadczenie można oczywiście dostarczyć w późniejszym terminie.

slub

Wizyta w USC

Po wizycie w kancelarii parafialnej czas na odwiedzenie Urzędu Stanu Cywilnego. Powinna ona nastąpić nie wcześniej niż 6 miesięcy od daty ślubu. Jest to spowodowane ważnością wydawanego przez urząd zaświadczenia o braku okoliczności wykluczających możliwość zawarcia związku małżeńskiego. Wydawane jest ono na podstawie krótkiego wywiadu przeprowadzonego przez urzędnika, który zapyta Was o kilka podstawowych kwestii. Do USC należy ze sobą zabrać dowód tożsamości, skrócony akt urodzenia oraz kwitek potwierdzający uiszczenie przez Was opłaty skarbowej, która wynosi 84 zł. W czasie wizyty w USC urzędnik zapyta o nazwiska, które małżonkowie będą nosić po ślubie oraz o nazwisko przyszłych dzieci.

Znów wizyta w kancelarii

Po wizycie w USC musicie ponownie udać się do księdza z dokumentem wydanym przez urząd oraz z zaświadczeniem o odbyciu nauk przedmałżeńskich. Wizyta zazwyczaj odbywa się na kilka tygodni przed ceremonią.

W dniu ślubu

Tuż przed rozpoczęciem ceremonii w kancelarii bądź też zakrystii musicie dostarczyć zaświadczenie o odbytych spowiedziach świętych. Wraz z duchownym i świadkami podpiszecie zgodę na skutki cywilno-prawne zawarcia związku małżeńskiego.

Po ślubie

Parafia, w której odbył się ślub musi przesłać odpowiednie dokumenty do USC. Po około dwóch tygodniach można udać się do urzędu i odebrać akt małżeństwa, oczywiście za ustaloną z góry opłatą.